دارک وب چیست؟ همه چیز درباره Dark Web

دارک وب چیست؟ اگر از علاقمندان به رمز و راز های جهان اینترنت باشید و بخواهید از کاربران عادی و روزمره اینترنت پا را فراتر بگذارید و به اعماق دنیای اینترنت وارد شوید، حتما نام هایی نظیر دارک وب Dark web و در کنار آن دیپ وب یا Deep web را شنیده اید. در اصل وب تاریک به مجموعه ای از سایت های منتخب اینترنتی اشاره می کند که به صورت عادی امکان دسترسی به این سایت ها وجود ندارد و صرفا از طریق مرورگر های خاصی در دسترس هستند. پس به صورت معمولی با جستجو در گوگل و دیگر سایت های جستجوی آنلاین نمی توانید به آن ها دسترسی داشته باشید. اگر به این موضوع علاقمند شدید با ما همراه باشید تا همه چیز درباره Dark Web را برای شما توضیح دهیم.

دارک وب (Dark Web) چیست و چه تفاوت های با سطوح دیگر دارد؟

اصطلاح dark web برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ ظهور کرد؛ اما مشخص نیست چه زمانی dark web واقعی ظهور کرده است. در یک تعریف کلی می توان گفت که دارک وب یک سری سایت و فعالیت اینترنتی است که در زیر سطح سایت های اینترنتی معمولی نظیر گوگل و وب سایت های اینترنتی که روزمره به آن ها دسترسی داریم قرار می گیرد. در یک تعریف کلی دارک وب را می توان بخشی از دیپ وب یا deep web دانست که لایه ای پایین تر از جهان اینترنتی است که اکثر ما آن را می شناسیم. یکی از مشخصه های اصلی dark web را می توان به رعایت قوانین و ضوبط سختی امنیتی و خصوصی نگاه داشتن هویت کاربران در این شبکه دانست. البته از این خصوصی و ناشناس ماندن هویت می توان هم در فعالیت های قانونی و هم در فعالیت های غیر قانونی استفاده کرد.

جهان اینترنت میلیون ها سایت، صفحه و مقاله و همچنین دیتابیس و کامیپوتر های سرور اختصاصی و سرور مجازی دارد که در کشور های مختلف با شرایط مختلف نگاه داری می شوند و به صورت ۲۴ ساعته خدمات مختلی را به کاربران خود ارائه می دهند. به سایت های اینترنتی که در دسترس همگان هستند و نیاز به دسترسی خاصی ندارند وب سطحی یا وب باز یا surface web یا open web گفته می شود. تمامی سایت های خبری، فروشگاهی، و موتور های جستجوی عمومی نظیر گوگل، یاهو، بینگ و … در این دسته بندی قرار می گیرند.

Surface Web یا وب سطحی چیست؟

همانطور که اشاره کردیم تمامی سایت هایی که روزانه با آن ها کار می کنیم و از طریق جستجو گر ها می توانیم آن ها را پیدا کنیم و وارد آن ها شویم در لایه بالایی و همان وب جهان باز یا وب سطحی قرار دارند. تقریبا این بخش از سایت ها ۱۰ درصد وب را تشکیل می دهند. برای دسترسی به این سایت ها از مرورگرهای معمولی نظیر گوگل کروم، اینترنت اکسپلورر، فایر فاکس، اپرا و … به راحتی می توان استفاده کرد. معمولا سایت های قرار گرفته در این دسته بندی از پسوند متداول دامنه نظیر ir – com – net و … استفاده می کنند و بدون نیاز به ورود به سایت اطلاعات زیادی را در دسترس کاربران قرار می دهند.

تمامی سایت هایی که در این بخش قرار دارند برای شناسایی و نمایش در موتور های جستو بهینه سازی یا SEO می شوند تا مخاطبان بیشتری را جذب کنند. لایه وب سطحی مشابه یک تکه یخی بزرگ است که در بالای آب وجود دارد. اگر به محتوای سایتی به صورت مهمان و بدون نیاز به وارد شدن در جایی دسترسی دارید پس آن سایت در همین لایه قرار دارد. این سایت ها معمولا بر روی سرور مجازی یا سرور اختصاصی میزبانی می شوند.

Deep Web یا دیپ وب – وب عمیق چیست؟

دیپ وب یا وب عمیق بخشی از جهان اینترنت است که شرایط خاصی را در دسترسی نیاز دارد. برخلاف وب سطحی در این لایه دیگر اطلاعات در معرض دید و استفاده عموم نیستند و این لایه بخشی از تکه یخی است که در زیر آب وجود دارد. دینای دیپ وب از اکانت های کاربری سایت های ختلف شروع شده و به سایت های و دیتابیس های بزرگی که تنها در موارد خاص و برای اشخاص خاص کاربرد دارند میرسد. این لایه آن قدر وسیع است که تا کنون نتوانسته اند وسعت آن را کشف کنند و تخمین زده می شود که حدود ۹۰ درصد از وب را به خود اختصاص داده باشد.

به این لایه دیگر موتور های جستجو و کاربرانی که به صورت مهمان در اینترنت فعالیت می کنند دسترسی نخواهند داشت و سایت هایی که نیاز است برای دسترسی به خدمات آن ها به آن ها وارد شوید در این بخش قرار می گیرند. تمامی سایت های فروشگاهی نظیر دیجی کالا، سایت های خدماتی ایمیل و انجمن ها، شبکه های اجتماعی که برای استفاده از خدمات آن ها باید وارد آن ها شوید در این لایه قرار دارند. همانطور که می بینید برای مثال وسعت سایت های بزرگی نظیر گوگل و یاهو که میلیارد ها کاربر از سرتاسر جهان اینترنت دارند به سختی قابل تخمین است. با توضیحاتی که اشاره کردیم دیپ وب لزوما غیر قانونی نیست.

هر چند روزانه با بسیاری از این سایت ها سر و کار داریم، از سایت های خدماتی دولتی گرفته تا فروشگاه های اینترنتی نظیر دیجی کالا و شبکه های اجتماعی نظیر ایسنتاگرام و تلگرام، ممکن است خیلی از کاربران اینترنت ندانند که در deep وب یا دیپ وب فعالیت می کنند.هر چند سایت های زیادی خدمات قانونی در این لایه ارائه می دهند ولی خدماتی هم در اعماق این شبکه به صورت غیر قانونی ارائه می شود.

منظور از دارک وب چیست؟

دارک وب در اعماق تاریک deep web وجود دارد که برای فعالیت های غیر قانونی استفاده می شود. این فعالیت ها می تواند از خرید و فروش غیر قانونی اسلحه و مهمات شروع شده و به جعل مدارک و خرید و فروش ( قاچاق )  اندام های انسان و حتی عملیات های تروریستی برسد. در این شبکه با توجه به ناشناس بودن افراد و استفاده از پروتکول های امنیتی مختلفی نهایت سعی می شود تا برای واحد های نظارتی و پلیس بین الملل امکان ردیابی درخواست ها و شناسایی افرادی که در این لایه فعالیت می کنند امکان پدیر نباشد.

بسته به سایت های مختلفی که در این لایه وجود دارد لایه های امنیتی متعددی هم برای کاربران در نظر گرفته شده است و سایت هایی که خدمات خاصی ارائه می دهند میلیون ها دلار برای تامین امنیت کاربران ماهانه هزینه می کنند. هکر های متعددی هم در این لایه فعال هستند و اکثر حملات دی داس و بین المللی نیز در این لایه ها ساماندهی می شوند. با توجه به ماهیت دارک وب پلیس اطلاعات کشور های مختلف و  پلیس بین المللی نظارت خاصی را بر روی فعالیت این لایه دارند.

چگونه به دارک وب وارد شویم؟

همانطور که قبل تر اشاره کردیم دارک وب مکانی ایزوله است که تنها برای افرادی خاص ممکن است مناسب باشد. هر چند بیشتر جوانان از روی کنجکاوی تلاش به ورود به این دنیا را دارند. وارد شدن به این دنیا خطرات متعددی را برای کاربران ناوارد دارد چرا که خیلی از سایت ها بد افزار هایی را بدون اطلاع کاربران بر روی رایانه و یا تلفن همراه آن ها نصب می کنند و به راحتی به اطلاعات مهم و حساس آن ها دسترسی پیدا می کنند. از این اطلاعات برای باج گیری و موارد غیر قانونی استفاده خواهد شد لذا بهتر است از این دنیا تا جای ممکن فاصله بگیرید. 

dark web که با نام شبکه زیر زمینی darknet نیز شناخته می شوند، تنها از طریق شبکه هایی مانند Tor (پروژه مسیریابی Onion) قابل دسترسی هستند که به طور خاص برای darknet ایجاد شده اند. مرورگر Tor و سایت های در دسترس Tor به طور گسترده ای در میان کاربران darknet  مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند توسط این دامنه شناسایی شوند.” . onion”. مرورگرهای Tor نقاط ورود و مسیرهای رمزگذاری شده ای را برای کاربر ایجاد می کنند و اجازه می دهند جستجوها و اقدامات dark web آن ها ناشناس باشد.

هویت‌ها و مکان‌های کاربران شبکه تاریک ناشناس باقی می‌مانند و به دلیل سیستم رمزگذاری لایه‌ای قابل ردیابی نیستند. فن آوری رمزگذاری شبکه تاریک داده‌های کاربران را از طریق تعداد زیادی از سرورهای میانی هدایت می‌کند که از هویت کاربران محافظت می‌کند و ناشناس ماندن آن‌ها را تضمین می‌کند. اطلاعات منتقل شده را تنها می‌توان توسط گره بعدی در طرح رمزگشایی کرد، که منجر به گره خروجی می‌شود. سیستم پیچیده، بازسازی مسیر گره و رمزگشایی لایه به لایه اطلاعات را تقریباً غیرممکن می‌کند. به دلیل سطح بالای رمزگذاری، وب سایت‌ها قادر به ردیابی موقعیت جغرافیایی و IP کاربران خود نیستند و کاربران قادر به دریافت این اطلاعات در مورد میزبان نیستند. بنابراین، ارتباط بین کاربران شبکه تاریک بسیار رمزگذاری شده است که به کاربران اجازه می‌دهد به صورت محرمانه صحبت کنند، وبلاگ نویسی کنند و فایل‌ها را به اشتراک بگذارند.

آشنایی با تاریخچه دارک وب

گفته می‌شود که dark web از سال ۲۰۰۰ و با انتشار Free net آغاز به کار کرده است. ایان کلارک دانشجوی دانشگاه ادینبورگ است که آن را به عنوان پروژه پایان نامه خود خلق کرده است. کلارک در زمان ایجاد Free net قصد داشت یک “سیستم ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات غیرمتمرکز توزیع شده” را توسعه دهد تا پیشگام روش جدیدی برای برقراری ارتباط و اشتراک گذاری آنلاین فایل‌ها به صورت ناشناس باشد.

کلارک پایه گذار پروژه تور بود که پس از آن در سال ۲۰۰۲ و پیش از عرضه آن به عنوان مرورگر در سال ۲۰۰۸ منتشر شد. با تور، کاربران وب می‌توانستند به صورت ناشناس در اینترنت گشت و گذار کنند و سایت‌هایی را بررسی کنند که به عنوان بخشی از dark web دیده می‌شدند.

در اصل، وزارت دفاع آمریکا از dark web برای ارتباط ناشناس استفاده می‌کرد. این موضوع به بس‌تر داغی برای کاربرانی تبدیل شده است که می‌خواهند ناشناس بودن خود را در سراسر جهان حفظ کنند. این افراد هم به دلایل قانونی و هم غیرقانونی از آن استفاده می‌کنند. dark web از “مسیریابی پیازی” استفاده می‌کند، فن آوری که از مردم در برابر ردیابی و نظارت محافظت می‌کند. این کار با استفاده از یک مسیر تصادفی از سرورهای رمزنگاری شده انجام می‌شود.

زمانی که کاربران با استفاده از تور به وب سایتی در dark web دسترسی پیدا می‌کنند، اطلاعات آن‌ها از طریق نقاط رله متعددی منتقل می‌شود. این موضوع رد پای آن‌ها را می‌پوشاند و در نهایت رفتار اینترنتی آن‌ها را غیرقابل ردیابی می‌کند.

فعالیت های رمز ارز ها و بیت کوین در دارک وب

بیت کوین به دلیل انعطاف پذیری و ناشناس بودن نسبی این ارز، یکی از ارزه‌ای رمزنگاری شده اصلی مورد استفاده در بازارهای dark web  است. با بیت کوین، مردم می‌توانند نیت و هویت خود را پنهان کنند. یک رویکرد رایج استفاده از سرویس صرافی ارز دیجیتال بود که بیت کوین را به یک ارز بازی آنلاین (مانند سکه‌های طلا در دنیای وارکرفت) تبدیل می‌کند که بعداً به ارز فیات تبدیل خواهد شد. سرویس‌های بیت کوین مانند ترید کردن اغلب روی Tor در دسترس هستند و برخی از آن‌ها مانند Grams یکپارچگی بازار darknet را ارائه می‌دهند. یک مطالعه تحقیقاتی که توسط ژان لوپ ریچت، یکی از محققان ESSEC و با همکاری دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد انجام شد، رویدادهای جدیدی را در استفاده از ماینینگ بیت کوین برای اهداف پولشویی نشان داد.

یک رویکرد رایج استفاده از یک سرویس مبدل ارز دیجیتال بود که بیت کوین را به یک ارز بازی آنلاین تبدیل می‌کند که بعداً دوباره به ارز فیات تبدیل می‌شود.

بیت کوین به دلیل ارتباط با دنیای دیجیتال، به محصولی محبوب برای کاربران تبدیل شده است تا شرکت‌ها را با آن فریب دهند. گروه‌های مجرم سایبری مانند DDOS “۴” از زمان ظهور بیت کوین در سال ۲۰۱۴ به بیش از ۱۴۰ حمله سایبری به شرکت‌ها منجر شده‌اند. این حملات منجر به شکل گیری دیگر گروه‌های مجرم سایبری و همچنین اخاذی سایبری شده است. سرور مجازی ترید بهترین گزینه برای خرید و فروش امن رمز ارز هاست.